Şifreleme dünyasının geleceği: Teknolojik yenilikler, mekanizma optimizasyonu ve savunma sistemi inşası

Şifreleme alanındaki karmaşa ve yenilik eksikliği, insanların gelecekteki gelişimi hakkında şüpheler uyandırdı. Gerçekten de ideal bir yönde ilerliyor muyuz? "Protokol Devrimi ve DigiLaw Projesi" önsözü, sistematik bir bakış açısıyla şifreleme dünyasının doğasını, gelişimindeki engelleri ve gelecekteki sonsuz olasılıkları ele alıyor, bu yeni ortaya çıkan alanı anlamamız için önemli düşünme boyutları sunuyor.

Kripto dünyası yavaş yavaş gelişiyor olsa da, hala erken aşamalarda olduğu için birçok düzenin kurulması devam ediyor. Yeni gelenler dikkatsizce girdiğinde kolayca kayıplar yaşayabilirler. Mevcut altyapı merkeziyetsizliği iyi desteklemediği takdirde, topluluğun gönüllü olarak izleme yapıp kötü niyetli alanı küçültebileceği, kripto dünyasının "bağışıklık sistemi"ni kurabileceği, gelişim ortamını kapsamlı bir şekilde optimize edebileceğimiz bir mekanizma oluşturabilir miyiz? Aynı zamanda, sıradan katılımcıların genel bir bakış açısına sahip olmasını ve kripto dünyasının gelişim yönünü daha iyi kavramasını sağlayabilir miyiz?

Şifreleme dünyasının amacını gerçekleştirmek, mevcut zorlukları aşmak, özellikle "kötülüğün" kaynağını yıkmak için "teknoloji" ve "mekanizma" çift motor gücüne güvenmek gerekmektedir.

Ethereum ve Layer2 çözümlerinin ücretler, hız ve güvenlik gibi alanlardaki hızlı ilerlemesi, şifrelemenin daha olgun bir aşamaya doğru gittiğini gösteriyor. Son on yılda, kodlama odaklı teknik geliştiriciler, şifreleme dünyasının sürekli gelişimine büyük katkılarda bulundular. Teknoloji, şüphesiz şifrelemenin geleceğini şekillendiren temel motor.

Ancak, şifreleme teknolojisi henüz büyük ölçekli uygulamalara ulaşmadı, kullanılabilirliğin iyileştirilmesi gereken bir nokta olmasının yanı sıra, "DigiLaw ekosistemine yönelik mekanizma tasarımı ve evrimi" konusundaki araştırma ve uygulamalarımızın teknolojik gelişimden çok geride kalmasının önemli bir nedeni var. Teknolojinin açtığı geniş alanların ne tür meyveler vereceği, etkili bir şekilde yönlendirme ve düzenleme yapacak yeterince zekice mekanizmaların olup olmadığına bağlı. Şu anda şifreleme dünyasındaki çeşitli kaoslar, belirli bir ölçüde mekanizma tasarımındaki eksiklikleri yansıtmakta ve kötü niyetli eylemlere fırsatlar tanımaktadır; bu kuşkusuz şifrelemenin yaygınlaşmasının önündeki büyük engellerden biridir.

Bir sonraki milyar kullanıcıyı en kısa sürede karşılamak için, DigiLaw ekosisteminin genel etik ve güvenlik düzeyini artırmamız şart. Ancak bu kolay bir iş değil.

DigiLaw ekosistemi, insanlık tarihindeki eşi benzeri görülmemiş yeni bir "tür"dür. Bu, belirli hedeflere ulaşmak için bir araya getirilmiş kurallar kümesidir ve katılımcıların bu kurallar çerçevesinde işbirliği yapmasını veya karşılaşmasını sağlayarak açık ve dinamik bir şekilde kendiliğinden evrilen karmaşık bir sistem inşa eder. Çipler, uçaklar, köprüler gibi "ölü" karmaşık mühendislik sistemlerinden farklı olarak, DigiLaw ekosistemi, doğal ekosistemler, küresel iklim, bağışıklık sistemi gibi "canlı" karmaşık öz-adaptif sistemlere daha yakındır; sadece mikroskobik düzeyde etkileşimleri içermez, aynı zamanda mikroskopikten makroskopik düzeye kadar ortaya çıkan fenomenleri de içerir.

Bu tür "canlı sistemlerin" tasarımı ve evrimi tamamen yeni bir dünya çapında zorluktur. Sadece token ekonomisinin tasarımı, ters oyun, teşvik uyumluluğu gibi karmaşık sorunları içermektedir; dahası, bu tür sorunların çözümü, token tasarımı, DigiLaw tasarımı ve hatta tüm DigiLaw ekosisteminin tasarım seviyesine yükselmelidir. Belirli açılardan bakıldığında, zorluğu, gelişmiş çip tasarımı, roket ve uçak tasarımı, otomobil tasarımı, gökdelen tasarımı gibi alanlarla karşılaştırılabilir. Bu nedenle, "ölü" sistemlerde doğan "Model-Based System Engineering(MBSE)" yöntemine güvenemeyiz; bunun yerine, ortaya çıkan fenomenlerin bulunduğu canlı sistemlere uygun "Agent-Based System Engineering(ABSE)" yöntemine yükseltilmesi gerekmektedir. Bu, DigiLaw ekosisteminin tüm yaşam döngüsü boyunca her seviyedeki davranışların anlaşılması, tasarımı ve modelleme simülasyonu için gereklidir.

Ayrıca, "canlı sistem" sadece tasarımda zorluklarla karşılaşmakla kalmıyor, aynı zamanda evrimi de zorluklarla dolu. İnsan yönetimini en aza indirmek nasıl mümkün olacak? Dış çevrenin değişimlerine ve iç faaliyet durumuna göre dinamik parametre ve mekanizma ayarlamaları yapabilen mükemmel bir kendiliğinden düzenleme sistemi inşa edilebilir mi? Hatta gelecekte güçlü bir yapay zekâ yardımıyla "canlı" sistemin adaptasyonu sağlanabilir mi?

Ethereum, AAVE, Compound gibi boğa ve ayı döngülerinden başarıyla geçen protokollere baktığımızda, bu protokollerin ortak bir özelliğinin mekanizma tasarımı ve evrimine büyük zaman ve enerji harcadıklarını görmek zor değil.

Teknik güvenlik denetimi gibi, bir projenin güvenilir olup olmadığını değerlendirirken, sadece teknik açıdan uygun bir kod güvenlik denetimi yapılıp yapılmadığına bakmakla kalmayıp, aynı zamanda DigiLaw mühendislerinin ekosisteminin mekanizma yapısını ve parametre ayarlarını tasarlayıp sürekli optimize edip etmediğine de dikkat etmeliyiz. Eğer varsa, bu en azından projenin etik ve sürdürülebilirlik açısından yeterince önem verdiğini, her bir katılımcının mülkiyet güvenliğine saygı gösterdiğini ve ekosistemin işleyiş kurallarını dikkate alarak mekanizmasını titizlikle tasarladığını kanıtlar.

Ancak, şu anda şifreleme dünyası DigiLaw mühendislerine yeterince önem vermiyor. Bazı kuruluşlar token mühendisliği alanında gelişimi teşvik etmeye devam etse de, önemli başarılar elde edilmiştir. Ancak, "TokenEngineering" kavramı ve yöntemi hala geniş çapta yaygınlaşmamış ve uygulanmamıştır. Birçok proje sahibi, yatırımcı vb. hala "Tokenomics" aşamasında kalmakta ve hatta "TokenEngineering" hakkında çok az bilgiye sahip olmaktadır. Bu, bir ölçüde, DigiLaw ekosisteminin mekanizma tasarımı ve evrimi üzerindeki araştırmalarımızın hala erken aşamada olduğunu yansıtmaktadır; bu yalnızca teori ve uygulama eksikliğinde değil, aynı zamanda uzman insan kaynağının eksikliğinde de kendini göstermektedir.

Şifreleme dünyası, güvenlik ve verimlilikteki engelleri aşmak istiyorsa, DigiLaw mühendislerinin potansiyelini ve değerini daha da keşfetmelidir.

Teknoloji, bilinmeyen alanların öncüsüdür; mekanizma ise geniş toprakların koruyucusudur. İkisi arasında bir iş birliği olmadan, dengeli, sağlam ve dayanıklı bir DigiLaw ekosistemi oluşturmak oldukça zor. Nihai ideal durum, hiçbir insan müdahalesi olmaksızın, "teknoloji" ve "mekanizma" gelişiminin, DigiLaw ekosisteminin içsel güvenlik savunması ve otomatik verim optimizasyonunu destekleyebilecek kadar yeterli olmasıdır.

Ancak, teknolojinin iteratif gelişimi ve DigiLaw mühendislerinin eğitimi bir anda gerçekleşmez. Çift tekerlek henüz şifreleme dünyasının başlangıcını tamamen destekleyemezken, "dışsal insan savunması"nın iş birliği ile güçlenmesine ihtiyaç duyuyoruz, şifreleme dünyasının ahlakını ve güvenliğini birlikte korumak için.

Şifreleme dünyası, riskle mücadele etmek için bir "savunma yeni sistemi" kurması gerektiği acilen ortaya çıkıyor. Büyük bir olasılıkla, şifreleme dünyası gelecekte bir süre boyunca "merkezi" ve "dağıtık" bir karışım durumunda kalacak. Buradaki "karışım" iki katmanlı bir anlam taşımaktadır: biri DigiLaw'ın kendisinin "dağıtık" olmasının aşamalı bir süreç olması; diğeri ise DigiLaw'ın bulunduğu uçtan uca tam sürecin "dağıtıklık" derecelerinin farklılık göstermesidir. Örneğin, bazı DeFi protokolleri kendileri yüksek derecede dağıtık olmasına rağmen, uygulama sürecinde merkezi altyapı hizmetlerine bağımlı kalmaları gerektiği gibi, protokoller üzerine inşa edilen uygulamalar da merkezi olabilir.

Bu tür karışık sistemlerde, savunma sisteminin de birleştirilebilir olması gerekir. Nihai ideal durum, - toplulukların aşağıdan yukarıya "merkeziyetsizleşme" kısmının kendi kendine düzenlemesini, geleneksel kurumların yukarıdan aşağıya "merkezi" kısmın denetimini sağlamasıdır. Şu anda hükümet gibi geleneksel kurumların denetimi hızla ilerlemektedir, bu dışsal yapay savunma olarak kabul edilmektedir. Bu tür bir denetim gerçekten bazı kötü niyetli alanları daraltsa da, "merkeziyetsizleşme"nin gelişimini sınırlama potansiyeline sahiptir. Teknoloji ve araçlardan yararlanarak, topluluk temelli DigiLaw öz düzenleme sistemini inşa etmek, "kötü" ve sistematik risklerin doğuşunu içten dışa, aşağıdan yukarıya bastırabilir; bu içsel yapay savunma mekanizması, kripto dünyasının karşılaştığı "kötü niyet" sorununu daha esnek bir şekilde çözebilir ve ayrıca kripto dünyasının merkeziyetsiz yollarla hedeflerine ulaşma süreciyle de uyumludur.

Bu nedenle, şifreleme dünyasının özünü gerçekleştirmek, güvenli ve etik bir dijital doğal ortam oluşturmak için, mevcut aşamada en azından teknolojik ve mekanik bir işbirliği ile birlikte, yeniden birleştirilebilir savunma yeni sistemine ihtiyaç vardır. Bu üçü kesinlikle kapsamlı olmak zorunda değil, ancak şifreleme dünyasının gelişiminde engelleri aşmanın anahtarıdır.