Rüzgar.

Soğuk rüzgar.

Bıçak çok hızlı.

Ama bıçaktan daha hızlı olan, insan kalbidir.

O köprü başında, bir taş gibi duruyor.

Elimdeki kılıç, üç saattir sıkı sıkıya tutuyorum.

Parmak uçları beyazlaşmış, yorgun değil, bekliyor.

Birini, bir olayı beklemek.

Yanındaki şarap evinde, biri acele ettiriyor.

"Müşterim, noodle soğuyacak."

O geri dönmedi.

Soğuk oldu, acele edip midesini bozmaktan iyidir.

Kılıç gibi, çok hızlı törpülenirse, kolayca kırılır.

Uzaklardan gelen at nalı sesi, çok acil.

Yolu ezmek ister gibi.

Onun gözleri parladı.

el, ama daha sağlam.

Acelesi olanlar genellikle daha hızlı ölür.

Rüzgar daha soğuk.

Kılıç nihayet hareket etti.

Süslü değil, sadece hızlı.

Hızlı, sanki binlerce kez prova yapılmış gibi.

Çünkü o üç zaman diliminin yavaşlığı, bu anın hızlılığı içindi.

Kan, yere düştü.

Çok popüler.

Şişeyi alıp bir yudum içti.

Alkol çok sert.

Yavaş olmayı bilenler, genellikle nasıl hızlı olunacağını en iyi bilenlerdir.